Στο πλοίο για την Κύθνο!

 

Η Κύθνος προέκυψε ξαφνικά. Το Φεστιβάλ Δράμας οργάνωσε προβολές κάποιων ταινιών εκεί και ανάμεσά τους ήταν και η δική μου, "Ο Κλέφτης ". "Θέλεις να έρθεις στις προβολές;" με ρώτησε η Σοφία, που είναι η υπεύθυνη της εκδήλωσης. Απάντησα θετικά και έτσι είμαστε τώρα εδώ!
Το ταξίδι ήταν πολύ δημιουργικό, επειδή η Σοφία η ίδια είναι ένας πολύ δημιουργικός άνθρωπος, που γεμίζει τον τόπο γύρω της με έμπνευση! :)

Και τώρα με περιμένει μια μουσική βραδιά με τους φίλους της, που είναι μια κομπανία! :)
 

Κως. Ο υπέροχος φίκος.

Γνώριζα, πως η Κως είναι το τρίτο μεγαλύτερο νησί των Δωδεκανήσων μετά τη Ρόδο και την Κάρπαθο. Έχει πολλά αρχαία, ωραία χωριά. Έχω ακούσει επίσης, πως η Κως έχει υπέροχες παραλίες. Δεν προλάβαμε να πάμε στις παραλίες...Ούτε στα χωριά...:)Το λίγο χρόνο που είχαμε στην Κω, τον αφιερώσαμε στο να γνωρίσουμε την πρωτεύουσα του νησιού, όπου είναι και το κύριο λιμάνι. Σαφώς, είναι εντυπωσιακά τα ερείπια της αρχαίας πόλης, το Κάστο των Ιπποτών και προκαλεί απίστευτα συναισθήματα ο Πλάτανος του Ιπποκράτη.
Επίσης, το νησί του ποδηλάτου ,σύμφωνα με τη Βικιπαίδεια, πολύ συχνά χαρακτηρίζεται η Κως. Πέρα από αυτά, εγώ θα τη θυμάμαι σαν ένα όμορφο μέρος με πολλές γάτες, που τις αγαπάνε και τις προσέχουν, φιλικά σκυλιά και Φ-Α-Ν-Τ-Α-Σ-Τ-Ι-Κ-Ο-Υ-Σ φίκους!

 

 

 

Τους τεράστιους φίκους τους παρατήρησα απο την πρώτη στιγμή. Ήταν πραγματικά εντυπωσιακοί!

 

Και λίγο πριν φύγουμε από το νησί συνάντησα αυτόν :)
 

 

Τον ερωτεύτηκα από την πρώτη ματιά :)
Άγγιζα τον κορμό του και αισθανόμουν την αναπνοή του, την ενέργειά του, ένιωσα πως ανταποκρινόταν στην αγκαλιά μου:)
 

 

Δεν είναι πολύ όμορφος;

Απο κάτω του υπήρχαν πιατάκια για τις γάτες με νερό και φαγητό.
 

 

Στη Κω (όπως παντού, άλλωστε :) ) δίπλα μας πάντα υπήρχε μία γάτα...
 

 
 

 

 
...αλλά και πολύ φιλικά σκυλιά !

  

 

 

  
Πολύ σύντομα ήρθε η ώρα του αποχαιρετισμού...

...μια τελευταία ματιά από το καράβι :)

Κως. Ημέρα Δεύτερη, Η εκδρομή.

Το πλοίο της επιστροφής μας ήταν στις 8.30μμ, κι έτσι το “People & Puppets' Svit”, αποφάσισε να πάει μια εκδρομή!

Μας πρότειναν να πάμε στα τρία νησιά: Ψέριμος, Κάλυμνος, Πλατύ.

Υπάρχουν πολλά γραφεία στον παραλιακό δρόμο, που πραγματοποιούν αυτές τις εκδρομές, αν βρεθείτε στην Κω και θα θέλατε να πάτε, κάντε μια βόλτα, ρωτώντας τις τιμές, επειδή για το ίδιο καράβι, με τις ίδιες παροχές, (π.χ φαγητό), οι τιμές για κάποιο ανξήγητο λόγο :) κυμαίνονται από 25 έως 35 ευρώ :).

Και έτσι στις 9.30μμ ήμασταν στο Sevimar!

 

 

Ξεκινήσαμε...

 

Αριστερά η Κως, στο βάθος το Bodrum της Τουρκίας!

 

Υπέροχη ατμόσφαιρα και αίσθηση της περιπέτειας :)

Συναντήσαμε το Blue Star 2, με το οποίο θα ταξιδεύαμε το βράδυ.

 

Το πρώτο νησί της εκδρομής μας ήταν η Ψέριμος.

 

 

Ένα πολύ μικρό νησάκι, όπου, σύμφωνα με την απογραφή του 2011, ζουν 80 άτομα, στην πραγματικότητα όμως, όπως μας είπαν οι ντόπιοι, το χειμώνα είναι το πολύ 20.

Το καλοκαίρι, οι άνθρωποι αυτοί ζουν μόνο από τον τουρισμό. Ενοικιάζουν τα λίγα δωμάτια που υπάρχουν στο νησί στους λίγους που πάνε εκεί διακοπές. Απ' όσο έχουμε καταλάβει, η εργασιακή ώρα αιχμής είναι 11 με 12 (συν-πλην :) ), που οι τουρίστες κατεβαίνουν από τα σκάφη των εκδρομών. Για αυτούς, σε όλο το μήκος της παραλίας έχουν στηθεί πάγκοι με κοχύλια, σφουγγάρια και διάφορα σουβενίρ, μερικές καφετέριες και μια-δυο ταβέρνες. Στις 12 και κάτι που αναχωρούν τα σκάφη, το νησί σχεδόν ερημώνει :)

 

Έτσι φύγαμε κι εμείς και μετά από λίγο μπροστά μας εμφανίστηκε η Κάλυμνος!

 

 

Εντυπωσιακά όμορφο λιμάνι, με γραφικά σπίτια στην πλαγιά του βουνού.

Ένας πολύ συμπαθητικός κύριος, τάιζε τις γάτες...

 

 

...και δεν ήταν ο μόνος...

 

 

Ύπνος μετά το φαγητό.

 

Φάγαμε κι εμείς και είχαμε λίγο ελεύθερο χρόνο να γυρίσουμε τα σοκάκια του λιμανιού ( όπου, παρεμπιπτόντως, δεν υπήρχε ψυχή, ίσως λόγω μεσημεριού, παρ'ολα αυτά επειδή έχω συνηθίσει τις Κυκλάδες, όπου πάντα υπάρχει κίνηση, μου έκανε εντύπωση).

 

Μετά γυρίσαμε πάλι στο λιμάνι.

 

 

 

Ύστερα αναχωρήσαμε για το Πλατύ.

 

Το Πλατύ είναι ένα στην ουσία ακατοίκητο νησί, παρ' όλο που σύμφωνα με την απογραφή του 2011 εκεί κατοικούν 2 άτομα :). Εκεί κάναμε απλώς μια στάση για μια βουτιά!

 

Η Αλίκη!

Η Τέρρυ!

Και εγώ!

Ύστερα, πήραμε το δρόμο προς την Κω...:)
 

Ήταν μια γεματη, υπέροχη μέρα, από αυτές που νιώθεις ότι διαρκούν πολύ περισσότερο από ό,τι στην πραγματικότητα, σε γεμίζουν καινούριες εικπονες, καινούριες εντυπώσεις, καινούριες σκέψεις και μια πληρότητα.

Κως. “Το Παντζαράκι”

Ήταν από τις καλύτερες παραστάσεις που έχουμε παίξει στην ιστορία του   “ Παντζαριού ” :)

Τόσο ζεστός κόσμος, τόσο ενθουσιαμένα παιδιά, δεν θέλαμε να τελειώσει!

Τα παιδιά που ερμήνευσαν τους βασικούς ρόλους, ήταν ένας κι ένας!

Η Κατερίνα με την κρυστάλλινη φωνή της, θα μας μείνει αξέχαστο Κοκοράκι, η τσαχπίνα Γάτα, ο πολύ έξυπνος και ταλαντούχος Σκύλος, ο οποίος έπαιρνε και πρωτοβουλίες και εμπλούτισε το ρόλο του προκαλώντας τον ενθουσιασμό του κοινού και ο απίστευτα χαριτωμένος Ποντικός!Ο Παππούς, η Γιαγιά και οι Εγγονές, ήταν όλοι υπέροχοι, όπως και όλα τα παιδιά που συμμετείχαν στις ομαδικές σκηνές!

Ευχαριστούμε θερμά και τους τεχνικούς του Φεστιβάλ, τον κο Γιάννη και τον κο Μανώλη, που η συνεργασία μαζί τους ήταν άψογη.

Λίγο πριν την παράσταση...

 

...και λίγο μετά!

Η Τέρρυ με τη Χριστίνα!

Κως.Η γνωριμία...

Φτάσαμε στην Κω στις 5 το πρωί. Το ξενοδοχείο μας,το Maritina, βρισκόταν στο κέντρο της πόλης. Από κοινού συμφωνήσαμε ότι είναι λίγο νωρίς για βόλτα κι έτσι κοιμηθήκαμε έως τις 9 το πρωί :)

Εγώ πρώτη φορά ήρθα στην Κω,οπότε ανυπομονούσα να δω το νησί.

Η παράστασή μας ήταν προγραμματισμένη για τις 8μμ, οπότε είχαμε ολόκληρη τη μέρα στη διάθεσή μας.

Το πρώτο αξιοθέατο που πήγαμε ήταν ο περίφημος Πλάτανος του Ιπποκράτη (μια που ήρθαμε και για τα "Ιπποκράτεια":))
Ήταν όντως εντυπωσιακό.Ένα δέντρο με τεράστιο κορμό, που, όπως λένε, φυτεύτηκε από τον Ιπποκράτη και κάτω από τη σκιά του δίδασκε τους μαθητές του.

 

Συνεχίσαμε με το Κάστρο των Ιπποτών ή, όπως επίσης ονομάζεται, το Κάστρο της Νερατζιάς, που ονομάστηκε έτσι,επειδή υπήρχαν νερατζιές στον περίβολό του. Μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα ο χώρος όπου βρίσκεται το Κάστρο, ήταν νησί, που ενωνόταν με τη στεριά με μιά γέφυρα (η ίδια που και σήμερα συνδέει την πλατεία του Πλάτανου του Ιπποκράτη με την είσοδο του Κάστρου).
Είναι εντυπωσιακό και επιβλητικό!

Πέρα από τα αρχαία,μέσα στο Κάστρο, παρακολουθήσαμε τη βόλτα δύο σαυρών...απλώς ανεπανάληπτη!

 

     

 

Συνεχίσαμε τη βόλτα σταματώντας πού και πού για καφέ ή για ξεκούραση :)

 

Αυτό που με εντυπωσίασε στην Κω, ήταν οι ποδηλατόδρομοι. Υπάρχουν παντού,(τουλάχιστον στο κέντρο, εκεί που ήμασταν) και πολύς κόσμος κυκλοφορεί με ποδήλατο.

 

 

Στο τέλος φωτογραφίσαμε την αφίσα μας...

...και πήγαμε να ετοιμαστούμε για την παράσταση!

Ο δρόμος προς την Κω:) Η Νυχτερινή Σύρος

Ο δρόμος προς την Κω!

Είμαστε στο Blue Star 2 με την Αλίκη και την Τέρρυ, συνεργάτες του Θεάτρου Κούκλας της Ιρίνα Μπόικο "People & Puppets' Svit" και νιώθουμε μεγάλη χαρά που αύριο θα συμμετάσχουμε στα "Ιπποκράτεια 2013" με "Το Παντζαράκι" μας!

Η επιστροφή!

Η επιστροφή!

Σήμερα αφήσαμε τη Δονούσα.Τελείωσαν οι διακοπές, επιστρέφουμε στην Αθήνα. Το χαίρομαι. Έζησα ένα όμορφο καλοκαίρι, ήταν πολύ γεμάτο σε δημιουργικές στηγμές, καινούριες εμπειρίες και καινούριες γνωριμίες. Πεθύμησα τη δουλειά :)
Δεν θυμάμαι ποιος το είπε, αλλά συμφωνώ απόλυτα:) - Επέλεξε εργασία που σου αρέσει και δεν θα χρειαστεί ποτέ να δουλεύεις. Ακούω στο πλοίο αριστερά και δεξιά κουβέντες στο στιλ : " Τα κεφάλια μέσα τώρα " και το "Αχ" και το "Ωχ" και σκέφτομαι, το πόσο σημαντικό είναι για τους ανθρώπους να κάνουν τη δουλειά που αγαπούν. Πολλές φορές, δυστυχώς, αυτό δεν γίνεται και τι μπορεί να κάνει κανείς; Εγώ μπορώ να μιλήσω για μένα. Ως άνθρωπος που έχει κάνει δουλειές, που δεν ήταν και των ονείρων μου, μπορώ να πω τι βοηθούσε εμένα και αν κάποιος το βρει χρήσιμο θα χαρώ πολύ:)
Η συνταγή είναι απλή: προσπαθούσα να βρω τα θετικά και κάθε μέρα να κάνω έστω ένα μικρό βήμα προς τη δουλειά των ονείρων μου. Δηλαδή, ουσιαστικά, αυτό με κρατούσε: το όνειρο. Αυτό, πιστεύω, μας δίνει κουράγιο και τη δύναμη να συνεχίσουμε. Και μέχρι να πετύχω να πηγαίνω για ύπνο, ευχόμενη να ξημερώσει το συντομότερο, για να πάω στη δουλειά, έβρισκα τα θετικά της κάθε κατάστασης που ζούσα :) Δεν ήταν πάντα έυκολα, αλλά ποιος μου υποσχέθηκε, ότι θα είναι εύκολα :) Το πρώτο θετικό, που έχει οποιαδήποτε δουλειά, είναι, σαφώς, τα χρήματα. Υπάρχουν και άλλα :). Π.χ. το βολικό ωράριο, που να επιτρέπει να κάνεις και άλλα πράγματα, ή το ευχάριστο περιβάλλον, η επαφή με ενδιαφέροντες ανθρώπους, ή καινούρια πράγματα που μαθαίνεις, ή ίσως μια υπεύθυνη θέση, στην οποία δουλεύουμε και αυτό μας κάνει να είμαστε πάντα σε "φόρμα", ή η δουλειά μας βοηθάει τους άλλους ανθρώπους ή ο,τιδήποτε άλλο να σκεφτεί κανείς :)
Και κάθε μέρα έστω ένα μικρό βήμα προς τη δουλειά των ονείρων.
Τώρα, που για πολλούς οι διακοπές τελειώνουν, εύχομαι σε όλους καλή επιστροφή και όμορφο δημιουργικό φθινόπωρο :)

Ημερολόγιο Δονούσας. Αύγουστος 2013. Ημέρα Ενδέκατη. Η τελευταία...

Ημερολόγιο Δονούσας. Αύγουστος 2013. Ημέρα Ενδέκατη. Η τελευταία...

Ημερολόγιο Δονούσας.Αύγουστος 2013. Ημέρα Δέκατη.

Ημερολόγιο Δονούσας.Αύγουστος 2013. Ημέρα Δέκατη.

Πρωϊνός καφές στον Κέδρο.

Στην παραλία του Κέδρου βρίσκεται και ένα ελεύθερο κάμπινγκ (ένα άλλο υπάρχει στην παραλία Λιβάδι ). Σαφώς στον Κέδρο είναι πιο "πολιτισμένα", μέχρι και ντους υπάρχει στο μπαρ :)
Εμείς μένουμε στο Σταυρό, όμως μου αρέσει το πρωί να πίνω καφέ εδώ. Έχει πολύ όμορφη ατμόσφαιρα, μου αρέσει να βλέπω τους ανθρώπους που έρχονται από τις σκηνές γύρω και μαζεύονται στο καφέ, με τα σκιλιά και τα βιβλία :)
Δεν βάζουν και μουσική και αυτό είναι τέλειο, ακούς τα κύματα, επειδή η παραλία είναι σε απόσταση μερικών μέτρων. Μια άλλη όμορφη μέρα ξεκινά.

Ημερολόγιο Δονούσας. Αύγουστος 2013. Ημέρα ένατη.

Ημερολόγιο Δονούσας. Αύγουστος 2013. Ημέρα ένατη.

Ημερολόγιο Δονούσας. Αύγουστος 2013. Ξημέρωμα της Όγδοης μέρας :)

Ημερολόγιο Δονούσας. Αύγουστος 2013. Ξημέρωμα της Όγδοης μέρας :)

Φύγαμε από την ταβέρνα στη Μερσίνη, θέλοντας να προλάβουμε το τελευταίο δρομολόγιο του λεωφορείου. Το περιμέναμε στο σκοτάδι, στη μέση του πουθενά...
Αυτή η αίσθηση της άγριας φύσης δημιουργεί μέσα μου απίστευτα συναισθήματα. Βουνά, θάλασσα, το φεγγάρι, ο αέρας ...και τα φώτα του λεωφορείου...

Φτάνοντας στο δωμάτιο, παρ' όλο που ήταν αργά (και εγώ, συνήθως δεν ξενυχτάω, επειδή μου αρέσει να ξυπνάω νωρίς το πρωί και να χαιρετάω τη μέρα :)), λοιπόν, παρ' όλο που ήταν αργά, δεν είχαμε διάθεση για ύπνο και έτσι κατεβήκαμε στην παραλία. Εκεί,στην Corona Borealis ή,όπως γράφει, Παραθαλάσσιο Διασκεδαστήριο:), υπήρχε πολύ ζωή.
Έτσι, καθήσαμε κι εμείς, ακούγαμε τη μουσική και τη Θάλασσα ...
Κάποια στιγμή έφτασε το πλοίο...

...και εμείς πήγαμε για ύπνο :)

Ημερολόγιο Δονούσας. Αύγουστος 2013. Ημέρα Έβδομη.

Ημερολόγιο Δονούσας. Αύγουστος 2013. Ημέρα Έβδομη.

Σήμερα το πρωί ξεκινήσαμε με τη "Δονούσα Μάγισσα" για την παραλία Λιβάδι.

Στην παραλία αυτή μπορείς να πας μόνο με το καραβάκι ή με το λεωφορείο που έβαλε ο Δήμος της Δονούσας απο πέρσι. Εμείς επιλέξαμε το καραβάκι και η διαδρομή ήταν φανταστική.
 

Στο Λιβάδι δεν υπάρχει οικισμός, ούτε ενοικιαζόμενα δωμάτια παρά μονο σκηνές στους θάμνους. :-) Έρχεται καθημερινά η "Δονούσα Μάγισσα", φέρνοντας νερό και κάποιες προμήθειες. Πάνω απο την παραλία στο βουνό υπάρχουν δυο ταβέρνες: το "Τζι-Τζι" και η "Κόρη του Μιχάλη", που τα μεσημέρια και τα βράδια μαζεύεται ο κόσμος του Λιβαδιού, όπως και από το Σταυρό (που τώρα με την ύπαρξη του λεωφορείου η πρόσβαση έγινε πολύ εύκολη). Όποιος, βέβαια, δεν θέλει να πάρει το λεωφορείο μπορεί να παει και με τα πόδια, μια ώρα περίπου :-)
Και να το Λιβάδι!
 

 

 

 

Έτσι καθήσαμε και σε αυτή την υπέροχη παραλία που σου προκαλεί υπέροχη αίσθηση ένωσης με τη φύση, ώσπου κάποια ώρα ήρθε παλι η "Δονούσα Μάγισσα" να μας πάρει.
 

 

 

 

 Επιστρέψαμε το βράδυ με λεωφορείο και φάγαμε το βράδυ στο "Τζι-Τζι", παρέα μ´έναν γάτο, όπως πάντα! :-)