Sumy, οι αναμνήσεις

Όταν πήγαινα σχολείο και ξεκίναγε ο "βαρύς" χειμώνας, ξυπνάγαμε το πρωί και αμέσως ανοίγαμε το ραδιόφωνο, περιμένοντας την πιθανή ανακοίνωση, ότι έξω είναι -2 και για αυτό το λόγο  τα παιδιά στις 5 πρώτες τάξεις του δημοτικού δεν θα πάνε σχολείο! :) (μέχρι -20 πηγαίναμε κανονικά :) )
Μόλις το άκουγα, η χαρά ήταν απερίγραπτη! Περίμενα να φύγουν οι γονείς για δουλειά, ντυνόμουν, έπαιρνα το έλκηθρο και έβγαινα έξω, όπου ήδη μαζευόταν η παρέα μας! :)
-20, χιόνια παντού, ήταν η καλύτερή μας :)

Ξέραμε κάποιες μεγάλες κατηφόρες, που με το χιόνι μεταμορφωνόντουσαν σε πραγματικές πίστες για σκι και έλκηθρα και ώσπου να βραδυάσει και να επιστρέψουν οι γονείς από τη δουλειά, ήμασταν εκεί, μεσ' στα χιόνια, την παγωνιά, τη χαρά! :)
Πηγαίνοντας στα σπίτια, κανονίζαμε για την επόμενη μέρα, ραντεβού στο ίδιο σημείο, και ευχόμασταν να είναι -20 για όλο τον υπόλοιπο χειμώνα :) !