Ημερολόγιο Δονούσας

Έζησα μια εβδομάδα  υπέροχης μονοτονίας :) Ξυπνάς, πίνεις καφέ αγναντεύοντας τη θάλασσα και μετά παραλία, βιβλία, ήλιος, ύπνος, παραλία, βιβλία, κρασί, σκέψεις, αέρας, παραλία, βιβλία, σκέψεις,ο ήλιος δύει....και αύριο πάλι...

 

 

 

Υπήρχε και ένα μικρό κοριτσάκι, που κάναμε παρέα, Ειρήνη τη λένε και είναι σχεδόν τριών ετών .Το όνομα Ιρίνα της φαινόνταν παράξενο, μία με φώναζε Ρίνα, μία Λίνα. Ώσπου την τελευταία μέρα της είπα ότι στην ουσία έχουμε το ίδιο όνομα, ότι Ιρίνα στη γλώσσα μου είναι σαν Ειρήνη ,απλώς στο τέλος αντί για -η- βάζουμε -α-. Κατάλαβες;-τη ρώτησα.
Το μωρό έγνεφε καταφατικά το κεφάλι του.
Φύγαμε χέρι -χέρι απο την παραλία .
"Τι ωραία !"-ξαφνικά φώναξε και γέλασε."Είμαστε και οι δύο Ειρηνούλες!"