Θεατρικό Εργαστήρι Μήλου, η ιστορία μιας ομάδας ανθρώπων, που αιχμαλώτισαν την ψυχή μου:)

 

Μερικές μέρες πριν, 4 και 5 Αυγούστου, ολοκληρώθηκαν οι καλοκαιρινές παραστάσεις του Θεατρικού Εργαστηρίου Μήλου. Ζήσαμε ένα πολύ δημιουργικό καλοκαίρι, πρώτη φορά  τόσες συχνές συναντήσεις και δεθήκαμε πολύ:). Κάθομαι τώρα στη Δονούσα, κοιτώ τη Θάλασσα και σκέφτομαι, πώς ξεκήνησαν όλα :)
Σχεδόν 3,5 χρόνια πριν, ένα μεσημέρι πέρασα από το Μικρό Πολυτεχνείο, όπου δίδασκα τότε Υποκριτική. "Να!"-φώναξε, βλέποντάς με, ο Θράσος Καμινάκης, ο ιδρυτής του Μικρού Πολυτεχνείου. "Να σου συστήσω την Ιρίνα, πιστεύω πως θα συνεργαστείτε πολύ καλά!" Ο λόγος του Θράσου απευθυνόταν σε έναν κύριο, που μου χαμογέλασε, μου έδωσε το χέρι του και είπε: "Είμαι ο Γιώργος".
Έτσι γνώρισα το Γιώργο Μάλλη και έμαθα ότι υπάρχει μια ομάδα ανθρώπων στη Μήλο, που θέλουν να οργανώσουν θεατρική ομάδα. "Θα σε ενδιέφερε να συνεργαστούμε;" -με ρώτησε.
Η ιδέα να περνάω κάποιες μέρες το χειμώνα στη Μήλο μου ακουγόταν συναρπαστική :)
Εντελώς τυχαία σε ένα μήνα εγώ με το Θέατρο Κούκλας "People & Puppets' Svit " πήγα στη Μήλο με την παράσταση "Ο Λύκος και τα Επτά Κατσικάκια", που οργάνωσε η Τράπεζα Πειραιώς και έτσι μετά την παράσταση στο Συνεδριακό Κέντρο Μήλου γνώρισα τον Αλέξανδρο, τη Νένα και τη Φιορέττα.
Συζητήσαμε το πόσο ωραία θα ήταν να φτιαχτεί μια ομάδα και είπαμε να τα ξαναπούμε :)
Από 'κει και πέρα ο Γιώργος πού και πού με έπαιρνε τηλέφωνο, λέγοντας ότι το προσπαθούν, αλλά η αλήθεια είναι, πως δεν το πολυ- πίστευα :), επειδή γνωρίζω τις δισκολίες του να οργανωθεί μια θεατρική ομάδα και να λειτουργήσει, έχοντας υπ' όψη ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι κάπου εργάζονται .
Και όμως και όμως !
Τον Οκτώβριο του 2010 η Θεατρικη Ομάδα Μήλου (έτσι ονομαζόταν τότε το σημερινό Θεατρικό Εργαστήρι) ξεκίνησε τις πρόβες του και την άνοιξη του 2011 παρουσίασε την παράσταση για παιδιά "Ο πόλεμος της κουτσουλιάς".
Την επόμενη χρονιά ακολούθησε "Το Θεριό του Ταύρου" για ενήλικες και το " Ένα δέντρο, που το λέγανε Νικόλα " για παιδιά.
Και ύστερα ήρθε η κρίση :). Δεν εννοώ την οικονομική, αλλά την υπαρξιακή :).
Η Θεατρική Ομάδα Μήλου σταμάτησε τη λειτουργία της με την παλιά μορφή και χωρίστηκε στα δύο σχήματα: την καινούρια Θεατρική Ομάδα Μήλου και το νεοσύστατο Θεατρικό Εργαστήρι Μήλου, με το οποίο και συνέχισα εγώ τη συνεργασία.
Αυτά συμβαίνουν. Οι άνθρωποι είναι ευαίσθητα όντα και οι ανθρώπινες σχέσεις είναι πολύ εύθραυστες. Ειδικά οι σχέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους, που έχουν καλλιτεχνικές αναζητήσεις.
Τώρα είμαστε πιο δεμένοι από ποτέ. Την περασμένη σεζόν ανεβάσαμε δύο έργα: "Οι Μουσικοί της Βρέμης " για παιδιά και τα "Παραμύθια της Θάλασσας" για ενήλικες. Κάνουμε καινούρια σχέδια, έχουμε καινούριες προσδοκίες :). Ήρθαν καινούριοι άνθρωποι στην ομάδα μας και πολύς κόσμος από την τοπική κοινωνία στάθηκε κοντά μας. Τα "Παραμύθια της Θάλασσας" πρόκειται να δοθούν στην Αθήνα 14 και 15 Σεπτεμβρίου στο @χώρος τέχνης ασωμάτων (www.xorotexnisasomaton.gr & F/B Profile Χώρος Τέχνης Ασωμάτων και Page @χώρος τέχνης ασωμάτων).
Ένα βιντεάκι, που τράβηξα την τελευταία μέρα στη Μήλο, όπου μαζεύαμε τα σκηνικά και την άμμο μετά τις παραστάσεις. Αυτοί είναι το Θεατρικό Εργαστήρι Μήλου (όχι, όμως, όλοι:)): ο Θέμης, η Ζωή, η Αλεξάνδρα, ο Γιώργος, η Έμιλη, η Ελένη και στο πιάνο είναι ο Δημήτρης Πουλημένος ( www.vision-sound.gr ),που συνεργάστηκε μαζί μας στους φωτισμούς της παράστασης.