ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ,ΧΕΙΜΩΝΑ,ΑΝΟΙΞΗ…

Εδώ και τρία χρόνια,με το που έρχεται το Φθινόπωρο,ξεκινάνε τα ταξίδια μου για τη Μήλο.Μια φορά το μήνα,κάποιες φορές και συχνότερα,Δευτέρα με Παρασκευή,περνάμε δημιουγικές βραδυές με το Θεατρικό Εργαστήρι Μήλου,το οποίο σκηνοθετώ.

Είναι μία ομάδα ανθρώπων,διαφορετικής ηλικίας και επαγγέλματος,που τους ενώνει η αγάπη για το θέατρο.Τους ενώνει,τους δίνει χαρά,τους γεμίζει και εμπλουτίζει τη ζωή.

Περνέμα πολύ δημιουργικά.Δοκιμάζουμε καινούργια πράγματα,καινούργιους τρόπους επικοινωνίας,μερικές φορές δυσκολεύονται,διστάζουν,όμως,όταν καταφέρνουν κάτι η χαρά και η ικανοποίηση τους δίνει κουράγιο για καινούγια κατορθώματα :)

Τους αγαπώ και τους εκτιμώ πολύ.Εκτιμώ,όταν οι άνθρωποι «φεύγουν» από την καθημερινότητα,όταν η ζωή του ανθρώπου βγαίνει από το φαύλο κύκλο «ξυπνάω-δουλεύω-τρώω-καταναλώνω-κοιμάμαι».Πιστεύω πως η ανθρώπινη ψυχή,κάθε ανθρώπου,ζητάει κάτι παραπάνω από αυτό.Απλώς,μερικές φορές,πρέπει να μας συμβεί κάτι,για να βγουν αυτές οι ανάγκες στην επιφάνεια, από τα βάθη της ψυχής, που τους έχουν μερικοί,παλεύοντας καθημερινά για την επιβίωση.
Τα παιδιά αυτά το έκαναν.Και δίνουν το ερέθισμα σε άλλους,κάθε χρόνο έρχονται στην ομάδα καινούργια μέλη.Και αυτό είναι υπέροχο!

                     Σήμερα παίξαμε το έργο «Οι Μουσικοί της Βρέμης»!

…ΚΑΙ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ…

Ολοκληρώνοντας τις παραστάσεις για παιδιά και προτού πετάξω για Αθήνα,μαζευτήκαμε στο παραλιακό καφέ για να κάνουμε σχέδια για το καλοκαίρι.

Θα ανεβάσουμε τα «Παραμύθια της Θάλασσας»,

παραμυθοβραδυές για ενήλικο κοινό.

 Εάν τυχόν κάποιος θα βρεθεί στη Μήλο τέλη Ιουνίου,θα χαρούμε πολύ να τον δούμε σε μια από τις παραστάσεις!